Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Op het kleine podium van Paradiso staan van links naar rechts een contrabas, zessnarige banjo, kick en snare en een akoestische gitaar. Daarmee gaan drie hoogblonde Zweedse zussen mud country maken en het publiek lijkt aanvankelijk nog wat aan de wantrouwige kant, zoals blijkt uit de lege ruimte voor het podium. Gelukkig hebben de zussen Greta, Stella en Sunniva Bondesson van Baskery geen aanloopje nodig om het optreden op gang te laten komen. Ze bewegen losjes en spelen met lef. Langzaam beginnen de open plekken zich te vullen.
Het eerste wat opvalt is de typische countrymeerstemmigheid die perfect in harmonie is. Dat is zeker een cadeautje dat je krijgt als je familie van elkaar bent. 'Spoken Word' en 'Harsh' laten een licht verteerbaar geluid horen dat meer tegen pop aanleunt, maar tegelijkertijd op genoeg plekken verrassende melodische wendingen neemt. Toch scoort Baskery ongetwijfeld het hoogst met de traditionelere country ('Why Don't Ya', 'Haunt you') die de zussen ongepolijst en, jawel, jongensachtig stoer, weten te brengen.
Het leuke van Baskery is dat de aangeboren muzikaliteit er van alle kanten afspat. Alsof er niets vanzelfsprekender is, spelen en praten de drie muzikanten de avond aan elkaar. Daar blinkt vooral leadzangeres Sunniva in uit met haar veelzijdige stemgebruik. Met gemak en beheersing springt ze van scheurend ruig naar zoet en van schreeuwerig hoog naar zwoel en laag. Om niet het jankerige 'southern hillibilly'-hikje te vergeten dat hoort bij het geveinsde Zuidelijk accent. Dat had tenenkrommend kunnen zijn, maar Sunniva maakt het legitiem.
Ook Greta is te prijzen om de energie die ze aan het optreden toevoegt en om de verzameling instrumenten waar ze mee uit de voeten kan. De stevige, vieze kick - Greta stampt zo hard dat de tape het tot twee keer toe begeeft - verslapt geen moment en het snelle banjogetokkel is ook niet mis. Vooral in de nummers 'Out-Of-Towner' en 'One Horse Down', beide aangevuld met flink aanstekelijk banjoloopjes, lijken zowel de muzikanten als de bezoekers op te gaan in een ritmische cadans.
Wees bij dezen gewaarschuwd voor een bezoekje aan de MySpacepagina van Baskery; het is een matig voorproefje van wat je op het podium te zien krijgt. Het enthousiasme waarmee de band speelt is niet in een opname te horen, dat moet je in het echt zien.
http://www.kindamuzik.net/live/baskery/baskery/18373/
Meer Baskery op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/baskery
Deel dit artikel: