Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
1. Wat Ozzy met een duif kan…
“Tijdens een tournee door Italië waren we op stap met een lokale promotor. Aan het einde van de avond vroeg hij of we mee gingen naar een andere locatie. De liftgever was al snel pleite, we zijn er maar wat gaan roken met een andere man. Hij gooide allemaal dingen in een vijver en daar kwamen schildpadden op af. Die man beet de kop af van een van die schildpadden, dat was best vreemd. Ik weet niet of het echt gebeurde, of dat het roken ermee te maken had.”
“Wij wilden daarna toch wel weg, dus hij bracht ons terug naar de club in een Volkswagen Kever met een Porschestuur. Hij was rallyrijder geweest en er zat ook een Porschemotor in de auto, zo vertelde hij. Dus daar zaten we dan: opeengestapeld met zijn vijven plus een chauffeur, enorm dronken en stoned. Binnen anderhalve minuut waren we thuis. Die man heeft ons behoorlijk bang gemaakt.”
2. Het lekkerste bier ooit
“We reden van Italië naar Oostenrijk en stonden vast op de snelweg. We stonken en zweetten, het was erg heet en we hadden zin in een biertje. Onze geluidsman, die ook onze chauffeur was, is toen op zijn skateboard de snelweg afgegaan, op zoek naar bier.”
“Anderhalf uur later kwam hij terug, met twee volle tassen bier. Het lekkerste bier ooit, zeiden we tegen elkaar. Opeens merkte iemand op dat het bier wel erg zoet smaakte. Toen bleek het kinderbier te zijn (lacht). Gelukkig hadden we nog whisky en dat hebben we toen gemixt met het bier. Ondertussen waren we amper honderd meter vooruit gekomen. Daar werd onze chauffeur nog voor betaald ook.”
3. Ontbijten in je onderbroek
“Na een show overnachtten we in een motel. Om kosten te besparen lagen we op één kamer. Na het borrelen stond iedereen in zijn onderbroek, klaar om te gaan slapen. Iemand riep: ‘Ik heb honger!’ Toen zijn we beneden eten gaan zoeken.”
“Voor de eetzaal zat de portier; we zijn gebukt onder zijn raam doorgelopen. In de keuken vonden we allemaal schalen met eten, voor het ontbijt van de volgende ochtend. Bij aanstekerlicht hebben we ons toen tegoed gedaan aan het eten. We hebben hele happen uit kaas genomen en onze onderbroekjes volgestopt.”
“Terug in de eetzaal kwam de nachtwaker tevoorschijn. Ik liep het hoekje om en vroeg: ‘Ik heb honger, waar is de snoepautomaat hier?’ De portier voelde zich schuldig en heeft de inhoud van zijn broodtrommel aan ons gegeven. ’s Ochtends hebben we om zes uur uitgecheckt, we waren bang dat men erachter zou komen. We hebben bij de nachtportier betaald met een creditcard. Op het bonnetje stond ‘niet geaccepteerd’, dus we hebben niet alleen gratis ontbeten, maar ook gratis overnacht.”
4. Eentje voor de oudjes
“In 1997 stond in onze biografie dat we de Nederlandse Beach Boys met punkinvloeden waren, een Ramones-combi. We moesten in België optreden en dachten dat we in een cultureel centrum in Brussel moesten spelen. Daar maakten we kennis met de boeker. We zagen flyers waarop stond: de Nederlandse Beach Boys. Punt.”
“De locatie was een soort boot in de haven van Brussel en onze vrees werd werkelijkheid: er waren alleen maar veertigers en vijftigers op ons optreden afgekomen. Terwijl wij punkers waren. Toen hebben we allemaal covers gespeeld, zo origineel mogelijk en onze eigen nummers op half tempo. De oudjes kregen we zo allemaal aan het dansen. Na de show kochten veel bezoekers onze albums. Die zullen zich wel bedrogen hebben gevoeld.”
5. Naar lucht happen bij het Kruidvat
“Het was een leuke, maar heftige periode. Daarom ben ik ook gestopt, ik trok het niet meer. We deden 150 shows per jaar, ik studeerde journalistiek, werkte vier dagen per week en had een vriendin. In die tijd trokken we na de show de deur achter ons dicht en werd er het nodige gebruikt. Ik kon geen maat houden en ben letterlijk ingestort.”
“Ik kreeg hartritmestoornissen. Ik ging foto’s ophalen bij het Kruidvat en opeens kreeg ik geen lucht meer. Ik ben in elkaar gezakt, heb nog gebeld met de band om te zeggen dat ik niet kon repeteren en ben naar de Eerste Hulp gekropen. Daar heb ik eerst twintig minuten gewacht, ik was me vergeten te melden bij de balie. Twee weken lang mocht ik niets doen.”
“Ik moest uiteindelijk kiezen tussen fulltime in een band spelen, of werken achter de schermen. Ik heb wel geprobeerd me afzijdig te houden van het feesten. Dan ging ik in de bus wat zitten lezen, maar dan zat ik vier uur na een optreden nog steeds te wachten. Dan is de lol er snel vanaf.”
http://www.kindamuzik.net/interview/special-fx/rock-on-roll-met-jasper-van-den-dobbelsteen/14938/
Meer Special FX op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/special-fx
Deel dit artikel: