Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
We beginnen met een stukje geschiedenis. In 2001 begonnen Jonathan Meiburg en Will Sheff van Okkervil River een nieuw muzikaal project, Shearwater. De reden van de oprichting was simpel: het kunnen spelen van rustigere, akoestische liedjes. Maar daar bleef het niet bij. Shearwater groeide in korte tijd uit tot een veelbelovende folkact, die na tours met onder meer Coldplay een groot publiek wist aan te boren. Ook na het vertrek van Will Sheff wilde Meiburg zijn band blijven uitbouwen.
Trilogie
De bekendste release van Shearwater, Rook (2008), maakt deel uit van een indrukwekkende trilogie samen met Palo Santo (2006) en The Golden Archipelago (2010). Een samenhangend geheel, waar de band op Animal Joy flink afstand van neemt. Meiburg denkt nog vaak terug aan de laatste show in januari, waar hij de drie albums integraal achter elkaar speelde. "Het was een emotioneel gebeuren. Bij de laatste noot die ik op de piano speelde wist ik het. De trilogie was klaar en ik moest verder."
Over die show vertelt hij: "Het was een onvergetelijke, maar moeilijke avond. Ik had nog nooit zo lang opgetreden, het was een uitputtingsslag. Na ieder album moest ik een pauze inlassen om weer bij te komen." Het einde van het optreden werd voor Meiburg een soort déjà vu. "Plotseling moest ik denken aan alle fans, aan alle mensen die ik in de afgelopen jaren had ontmoet en aan de optredens. Het voelde als het afronden van een levensfase."
Communiceren
Op Animal Joy neemt Meiburg afstand van de trilogie. "Ik zocht naar een directer geluid. Op dit album wil ik beter communiceren met de luisteraars, ik wil nergens meer omheen draaien. Ze moeten begrijpen waar de muziek over gaat, daarom gebruik ik geen symboliek of metaforen meer." Die nieuwe instelling vervormde de zachte folkmuziek van Shearwater. "Ik wilde een rockband. Een harder geluid zou de boodschap op het album nog overtuigender overbrengen, dacht ik."
Meiburg was verbaasd over het resultaat. "Het was geweldig om voor het eerst in de nieuwe elektrische opstelling op te treden. Ik voelde een energie die ik nog nooit eerder had gevoeld. Ook de rest van de band (drummer Thor Harris en bassist Kim Burke) zag ik plotseling lachend naast me staan op het podium. Veel mensen keken verrast. Shearwater was niet langer een serieus, somber folkbandje, maar een enthousiaste en genietende groep vrienden."
Creatieve sfeer
Voor producer Danny Reisch, ook livedrummer bij Shearwater, was Animal Joy zijn eerste grote project. Meiburg: "We mochten opnemen in een kleine studio in zijn huis. Hij verontschuldigde zich steeds voor de rommel, terwijl het een heel schoon huis was. Er heerste een goede, creatieve en losse sfeer. Danny liet het koken aan mij over om me bezig te houden als hij druk aan het werk was. Dan gaf hij me een zak groenten en zei: 'Veel plezier ermee, zie je later.'"
Het belangrijkste dat Meiburg tijdens het opnemen van Animal Joy leerde, was het opzijzetten van hoop. "Als je hoop hebt, krijg je valse verwachtingen. Je wordt bijna altijd teleurgesteld. En na heel wat teleurstellingen na elkaar stort je in. Tijdens deze plaat verlegde ik het woord 'hoop' naar het woord 'vertrouwen': iets wat je al hebt, moet je waarderen. Je moet er vertrouwen in krijgen. Hoop is vooruitkijken in de toekomst en vertrouwen is het opnieuw respecteren van dingen van nu. Het is een positieve denkwijze die ik in het album probeer door te laten klinken."
foto's door Shawn Brackbill
http://www.kindamuzik.net/interview/shearwater/shearwater-van-zachte-folk-naar-rock/22755/
Meer Shearwater op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/shearwater
Deel dit artikel: