Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Precies zoals in 1969 ligt hij weer op het bed in het Amsterdamse Hilton Hotel. Toen voor de wereldvrede, nu voor een interview. John heeft een wit gewaad aan, is sinds zijn sterven niet meer naar de kapper geweest en zijn bril is nog steeds even rond. Hij bestelt water en fruit. Voornamelijk druiven: witte, blauwe en rode. Dat John de druiven zelf eet, is raar. Hij wordt niet eens gevoerd door een Maria-lookalike. De Jezus in muzikale vorm ligt op het bed alsof het speciaal voor hem gemaakt is.
The Beatles en Yoko Ono
"Dat ziet iedereen zo verkeerd. Yoko is niet de reden geweest dat The Beatles uit elkaar zijn gegaan. Iedereen ontwikkelde zijn eigen muzikale richting en deze waren niet dezelfde. Het botste gewoon op een gegeven moment. Muzikaal gezien dan, verder heb ik geen problemen met welk Beatleslid dan ook." Dat verliefdheid blind maakt, wordt met deze uitspraak weer volkomen bevestigd. Het was Yoko Ono die voornamelijk voor spanningen in de studio zorgde door haar constante commentaar en zogenaamde verbeteringen. John werd volledig opgeëist door zijn echtgenote: zo erg dat het eind van The Beatles in een sneltreinvaart in zicht kwam.
De vraag of hij zijn Beatlesmaatjes mist, beantwoordt hij met een volmondig ja. "Deze jongens zijn vrienden voor het leven. Gelukkig kan ik na 21 jaar weer praten met George. De laatste acht jaar hebben wij intensief doorgebracht met muziek maken, mediteren en veel praten. Vroeger praatte ik ook al het meest met George. Niemand kan zo goed luisteren als hij. Een talent dat ook ik graag zou willen hebben." George Harrison kan er jammer genoeg niet bij zijn wegens een concert met Traveling Wilburys-collega Roy Orbison.
Het genie
"Ik ben nog steeds erg trots dat een half miljoen mensen het nummer 'Give Peace a Chance' zongen tijdens de demonstratie tegen de oorlog in Vietnam. Precies wat ik met veel nummers wilde bereiken: verandering. 'Power to the People' of 'Imagine' zijn hier de beste voorbeelden van. Ik wil mensen hoop geven en stimuleren. Je kunt de wereld niet veranderen door niets te doen. Dat heeft Yoko altijd al tegen mij gezegd."
'Imagine' is dan ook te beschouwen als Johns magnum opus. De titeltrack van het gelijknamige album is een van de beste nummers aller tijden. Dat zeggen niet alleen vele liefhebbers; het blijkt ook uit verscheidende onderzoeken onder kenners en popjournalisten. Dat een lied zoveel kracht kan hebben, lijkt onwaarschijnlijk. "Het nummer was zo snel geschreven. Ik heb altijd zo over de wereld gedacht. Een wereld waarin iedereen één is. Het is antireligieus, antinationalistisch, anticonventioneel en antikapitalistisch. But because it's sugar-coated, it's accepted."
John oogt verheugd wanneer hij een compliment krijgt over 'Mother'. In tegenstelling tot 'Imagine' blijkt dat nummer namelijk niet zo gemakkelijk te zijn ontstaan: "Het is een van de moeilijkste nummers die ik ooit heb geschreven. Na een periode van vier maanden intensief psychotherapie te hebben gevolgd, ben ik erg veranderd. Het heeft mij veel pijn uit mijn kindertijd leren begrijpen en accepteren. Therapie is voor mij belangrijker geweest dan The Beatles." Het is het meest diepgaande en emotionele nummer dat John ooit gezongen heeft. Hij schreeuwt zijn woede en angst weerzinwekkend uit met de zinnen "Mother don't go / Daddy come home." Zo erg dat hij vaak adem te kort komt om zijn wanhoopskreten te produceren. Johns zelfmedelijden voelt zelden zo gemeend als bij 'Mother'.
The Dakota
Tien jaar nadat hij 'Mother' in 1970 had uitgebracht, nam zijn leven een tragische wending. Met verbazingwekkende nuchterheid praat John over zijn dood: "Ik kwam net terug van de Record Plant Studio met mijn vrouw, rond kwart voor elf 's avonds. Ik hoorde iemand 'Hey, Mr. Lennon' roepen en draaide mijn hoofd om. Toen volgden er vijf schoten, waarvan er vier mijn linkerschouder en rug raakten. Ik schreeuwde nog dat ik geraakt was, en toen zakte ik in elkaar. David Chapman had mijn aorta geraakt en de wereld werd opeens erg licht in mijn ogen. Alsof alles opeens met een verblindend licht werd vervuld. Toen wist ik dat ik naar de hemel mocht."
"Ik had graag een betere vader willen zijn voor mijn zoon Julian en nog voor altijd bij Yoko willen blijven. Vooral het eerstgenoemde heb ik naar mijn mening nooit kunnen bewijzen. Ik heb het Chapman in ieder geval nooit kwalijk genomen dat hij mij heeft doodgeschoten. Wat gebeurt, gebeurt. Zo realistisch ben ik dan ook wel weer."
Dat gezegd hebbend, wordt John één grote lichtstraal. Hij verdwijnt weer terug naar de hemel. John had vaak gelijk: over de wereld, over muziek en ook over zichzelf. Tijdens zijn Beatlesperiode beantwoordt hij de vraag hoe hij zou sterven bedroevend correct: "I'll probably be popped off by some loony."
http://www.kindamuzik.net/interview/john-lennon/interview-met-de-doden-john-lennon-1940-1980/18024/
Meer John Lennon op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/john-lennon
Deel dit artikel: