Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Het optreden van Patrick Wolf op Eurosonic, afgelopen januari viel volledig in het water door geluidsproblemen. Vervelend, want het had het vuur rondom zijn nieuw te verschijnen plaat goed kunnen aanwakkeren. Maar gelukkig voor Wolf is succes niet afhankelijk van een optreden meer of minder. Wel van goede platen en laat The Magic Position dát nu net zijn.
Nu hij heeft getekend voor een major platenlabel pakt Wolf de zaken maar meteen een stuk groter aan. "I’m singing in the major key", zingt hij ergens en dat klopt behoorlijk. The Magic Position is grootser en dramatischer van aard dan zijn voorgaande werk. Het is theatrale, nu en dan wel erg dramatische pop, met een fikse dosis artistiek verantwoorde eigenzinnigheid en een ongebreidelde hang naar avontuur.
Wolfs muziek is een even eigenzinnige als diverse mengelmoes van stijlen. Pop, rock, electronica en stampende beats laat de jonge Brit op vloeiende wijze samensmelten tot één geheel. Waar Wolf zich op zijn voorgaande platen nog door folk liet inspireren, is deze invloed op The Magic Position teruggedrongen ten faveure van grootse en meeslepende art-pop.
Vooral David Bowie en het theater van Kate Bush zijn bepalend voor het geluid. Maar ook verwijzingen naar Rufus Wainwright liggen erg voor de hand. Openingsnummer ‘Overture’ doet overigens wel heel sterk denken aan ‘Mad World’ van Tears for Fears.
The Magic Position is een prima plaat die het talent van Wolf definitief bevestigt. Wel moet hij oppassen dat zijn eclectische dramatiek niet verzandt in al te veel edelkitsch. Maar wie van groots theater houdt is bij Patrick Wolf aan het juiste adres.
http://www.kindamuzik.net/artikel.php?id=15005
Meer Patrick Wolf op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/patrick-wolf
Deel dit artikel: